This article (English and Dutch versions) was written and shared with DACC by Keith Paulusse. The Dutch text is below the English text.

I had the incredible opportunity to hear a remarkable story from one of her grandchildren. Annie Rijs, the driving force behind Patties Foods, the well-known manufacturer of Patties snacks and Four’n Twenty pies, led an adventurous life.

After the war, Annie and her family faced hard times in the Netherlands. In September 1956, they made the courageous decision to emigrate to Australia. On board the migrant transport ship Sibajak, they began their journey with five sons, all under nine years old, and astonishingly, Annie was pregnant with another child!

Upon arrival in Australia, their plans did not unfold as expected. The promised house was given to someone else, leaving them with only two rooms in a boarding house in Seaford. Imagine fitting all those children into such a small space! Despite this, they were grateful they were not placed in a migrant camp like Bonnegilla.

Annie found herself in a difficult situation, balancing care for the children while her husband held two jobs to make ends meet. Fortunately, they eventually managed to move to a two-bedroom bungalow near Frankston, where several other Dutch families also lived. Annie was particularly impressed by a 1,000-gallon water tank that provided water for the household, although she couldn’t understand why it ran out so quickly!

In Cheltenham, Annie found opportunities to earn extra income. Always looking for ways to bring in money, she convinced Peter to make oliebollen, which she packed to sell to their two oldest boys on the beach in Mentone. They cleverly sold them as “Dutch fruit fritters without holes”. This proved successful until a jealous kiosk owner tried to ruin their fun. Undeterred, Annie persisted and found work in a tomato sauce factory in Mentone and even in a delicatessen in Cheltenham, a job she loved.

Departure

When Annie and Peter were advised to settle in rural areas for immigration support, they moved again to the Victorian town of Bruthen. This was their fourth move in less than four years. In Bruthen, Annie not only managed her family but also helped in the bakery and eased Peter’s workload. During that time, they managed to buy their first car with the help of a local benefactor. Unfortunately, Annie was seriously injured after a car accident, and to make matters worse, it took three days before her sister’s intercontinental call in Switzerland reached Peter. What a series of setbacks!

Annie was a shining example of resilience and determination. Nothing could stop her. She worked tirelessly and contributed to the family income by taking on various jobs, including working at a fish and chips stand and even a milk shop in Lakes Entrance. When Peter had work problems, she convinced him to buy Patties Cake Shop in Lakes Entrance. In August 1966, Annie’s dream came true when she could finally serve customers in her own shop.

Her hard work and dedication bore fruit, and the business flourished under their leadership. But Annie’s energy and passion extended beyond her business pursuits. She actively participated in community projects, raised money for the local pool, and hosted a Vietnamese family—one of the first “boat people” arriving in Australia. She played the organ during church services, supported charities, gave piano lessons, and was involved in various local music groups. Even after her retirement, she consistently bought and wrapped gifts for all the children attending the Patties Christmas parties, reflecting her generous spirit.

Annie lived a long and fulfilling life, outliving her husband by exactly 28 years. She passed away at 91 in the Domain Aged Care Facility in Bairnsdale. Her legacy of hard work, community involvement, and kindness will forever be cherished by those who knew her. Annie was truly an inspiration, and I feel privileged to have heard her incredible story firsthand.


Van oorlogsgeschonden Nederland tot groot Australisch succes: de onverwoestbare geest van Annie Rijs

Ik kreeg de ongelooflijke kans om een opmerkelijk verhaal te horen van één van de kleinkinderen. Annie Rijs, de drijvende kracht achter Patties Foods, de bekende fabrikant van Patties-hapjes en Four’n Twenty pies, leidde een avontuurlijk leven.

Na de oorlog stond Annie en haar familie zware tijden te wachten in Nederland. In september 1956 namen ze de moedige beslissing om naar Australië te emigreren. Aan boord van het migrantentransportschip Sibajak begonnen ze hun reis met vijf zoons, allemaal jonger dan negen
jaar, en verbazingwekkend genoeg was Annie zwanger van nog een kind!

Bij aankomst in Australië verliepen hun plannen niet zoals verwacht. Het beloofde huis werd aan iemand anders gegeven, waardoor ze genoegen moesten nemen met twee kamers in een pension in Seaford. Stel je voor dat je al die kinderen in zo’n kleine ruimte moet proppen! Desondanks waren ze dankbaar dat ze niet in een migrantenkamp zoals Bonnegilla werden geplaatst.

Annie bevond zich in een lastige situatie waarin ze de zorg voor de kinderen combineerde terwijl haar man twee banen had om de eindjes aan elkaar te knopen. Gelukkig slaagden ze er uiteindelijk in om te verhuizen naar een bungalow met twee slaapkamers in de buurt van Frankston, waar ook verschillende andere Nederlandse gezinnen woonden. Annie was bijzonder onder de indruk van een watertank van 1000 gallon die water voor het huishouden leverde, hoewel ze niet begreep waarom dit zo snel opraakte!

In Cheltenham kwam Annie op kansen om extra inkomen te verdienen. Altijd op zoek naar manieren om geld binnen te brengen, overtuigde ze Peter om ‘oliebollen’ te maken die ze inpakte voor hun twee oudste jongens om te verkopen op het strand van Mentone. Ze verkochten ze slim als “Hollandse fruitbeignets zonder gat”. Dit bleek succesvol totdat een jaloerse kioskeigenaar hun feest probeerde te verpesten. Ongestoord zette Annie door en vond werk in een tomatensausfabriek in Mentone en zelfs in een delicatessenwinkel in Cheltenham, een baan die ze geweldig vond.

Vertrek

Toen Annie en Peter het advies kregen om zich in landelijke gebieden te vestigen voor immigratie- ondersteuning, verhuisden ze opnieuw naar het Victoriaanse stadje Bruthen. Dit werd hun vierde verhuizing in minder dan vier jaar. In Bruthen beheerde Annie niet alleen haar gezin, maar hielp ze ook in de bakkerij en verlichtte ze de werklast van Peter. In die tijd slaagden ze erin hun eerste auto te kopen met hulp van een lokale weldoener. Helaas raakte Annie ernstig gewond nadat ze met de auto was gecrasht en tot overmaat van ramp duurde het drie dagen voordat een interlocale oproep van haar zus in Zwitserland Peter bereikte. Wat een reeks tegenslagen!

Annie was een voorbeeld van veerkracht en vastberadenheid. Niets kon haar tegenhouden. Ze werkte onvermoeibaar en droeg bij aan het gezinsinkomen door verschillende baantjes aan te nemen, te werken in een vis- en frietkraam en zelfs een melkwinkel in Lakes Entrance. Toen Peter problemen ondervond met werk, overtuigde ze hem om Patties Cake Shop in Lakes Entrance te kopen. In augustus 1966 kwam Annie’s droom uit toen ze eindelijk klanten kon bedienen in haar eigen winkel.

Het harde werk en de toewijding van Annie wierpen vruchten af en het bedrijf bloeide onder hun leiderschap. Maar Annie’s energie en passie gingen verder dan alleen haar zakelijke inspanningen. Ze
nam actief deel aan gemeenschapsprojecten, zamelde geld in voor het lokale zwembad en bood onderdak aan een Vietnamese familie, een van de eerste “boat people” die in Australië aankwamen. Ze speelde orgel tijdens kerkdiensten, ondersteunde goede doelen, gaf pianoles en was betrokken bij verschillende lokale muziekgroepen. Zelfs na haar pensioen kocht en verpakte ze consequent cadeautjes voor alle kinderen die deelnamen aan de Patties personeelskerstfeesten, getuigend van
haar vrijgevige ziel.

Annie leefde een lang en vervuld leven, waarbij ze haar man precies 28 jaar overleefde. Ze overleed op 91-jarige leeftijd in het Domain Aged Care Facility in Bairnsdale. Haar nalatenschap van hard werken, betrokkenheid bij de gemeenschap en vriendelijkheid zal voor altijd worden gekoesterd door degenen die haar kenden. Annie was een ware inspiratie en ik voel me bevoorrecht om haar ongelooflijke verhaal uit eerste hand te hebben gehoord.